"Moet je je maar niet zo druk maken!"

Net een rondje duinen gedaan met een vriendin en haar twee honden. Ik had alleen Cosmic bij. Op de duinvlakte hebben ze lekker los uitgeraasd, in het bos gedeelte hadden we ze alle drie vast. Cosmic omdat ze in haar eigen wereldje leeft en dan te ver wegloopt, de Spanjaard van mijn vriendin omdat ze nog niet 100% het vertrouwen heeft dat ze terug komt (zeker niet als er konijntjes in het spel zijn) en haar andere hondje omdat ze uit angst weg rent als ze een andere hond ziet.

Afijn. We lopen dus, aangelijnd, door het bos-gedeelte, welliswaar op een loslooproute. Ineens horen we achter ons een hoop geluid, alsof er een hele roedel honden luid grommend op ons afdenderde. Het bleken twee Franse Bulletjes te zijn, twee ongecastreerde reutjes, die ons benaderden en behoorlijk opdringerig waren naar onze dames. Het hondje van mijn vriendin begon te grommen, Cosmic wist niet goed wat ze er mee aan moest en ging haar frustratie botvieren op de andere hond van mijn vriendin, en begon haar uit te dagen voor een (ruw) spelletje. De twee Bulletjes begonnen steeds harder te knorren en eentje begon zelfs te kokhalzen. We besloten even aan de kant te gaan staan om ze te laten passeren, omdat wij inmiddels helemaal verdraaid waren met onze riemen. Eén van de Bulletjes loopt netjes door, de andere bleef een beetje bij ons achter en wordt vervolgens min of meer "mee geduwd" door de voet van zijn eigenaresse, waarop hij nog harder begint te knorren, en zij tegen hem zegt: "Tja, dan moet je je maar niet zo druk maken!".

Het zijn vast hele lieve honden maar ik vind het altijd zo sneu om ze te zien, en dan zeker op een wandeling van een uur met 20 graden.. Soms zie je ze zelfs door de duinen kachelen als het nog veel warmer is. Ik zou het doodeng vinden, een hond met dusdanige ademsnood..

Ik vind het ook nooit fijn dat te zien/horen.
Marcel heeft het ook soms. Vroeger vooral toen hij nog wat aan de lijn trok, niet dat hij uit volle macht trok maar iets van spanning en hij stond te "hoesten".
En ja als er dan mensen in de buurt staan dan zei ik ook tegen hem "Eigen schuld, dan moet ge maar niet zo trekken ge weet dat ge daar niet tegen kunt" Terwijl ik zijn keel wat masseerde en zijn tuig losser deed.
Niet omdat ik vond dat het zijn schuld was maar om duidelijk te maken aan mensen dat het geen dierenmishandeling is en dat het ook weer goed komt.
Misschien een beetje paranoia van mij maar 'k vind het toch fijner zo.

Dan gezegd zijnde vind ik niet dat er met kortsnuitige honden gewandeld mag worden op het heetst van de dag. Dat is niet eerlijk tegen over hen.

(Ps: nog even off topic, maar ik ben helemaal fan van je nieuwe profielfoto )

Cosmic trekt ook wel eens dusdanig dat je haar, als je héél goed luistert, kunt horen ademhalen, zelfs als ze aan een tuig loopt, omdat ze dan iets zwaarder ademt dan "normaal". Maar deze honden liepen los, dus het was gewoon puur.. moeilijk voor ze om te ademen, niet omdat ze trokken, maar gewoon vanwege de korte snuit. 

Overigens lijkt het alsof kortsnuitige honden hier weinig last van ondervinden? Ze gaan en gaan maar door..

(Ook even off-topic: Thanks! Ik vind hem ook kei leuk, onze "groepsfoto", hihi!)

Mijn oudtante en nonkel hebben 2 engelse bullen. Een maand of 2 ouder dan James.
Jonge honden dus en heel actief natuurlijk. Hieperdepiep pubers.
Maar zodra het een beetje warmer word vallen ze gewoon neer als ze proberen rennen.
Vorige week nog gingen ze met hen wandelen en honden konden niet meer terug naar huis, die hebben ze moeten dragen, waren gewoon oververhit.

Ze laten misschien niet zien dat ze er last van hebben maar het kan geen fijn gevoel zijn voor hen.
Ik heb zelf een asthma achtig iets en ik moet echt niet gaan rennen met 20-25° dan val ik ook gewoon neer omdat ik te kortademig wordt.
Willen en niet kunnen, daarom vind ik het niet eerlijk tegenover kortsnuitige honden.

In het pension hebben we eens een Engelse Bull gehad, een paar dagen. Hij knorde ook ontzettend, zat volop in de pubertijd en hoog in de hormoontje. Hij reed op alles, inclusief zijn deken en mand. Hij was gek op eten maar zodra er iemand langs zijn kennel liep raakte hij zó enthousiast dat zijn hele eten er weer uit kwam. Ik vond het een vreselijke hond  je kon 3x per dag zijn kennel schoonmaken omdat hij steeds over gaf omdat hij zich zo druk maakte, en als je hem uit zijn kennel haalde reed hij tegen je been aan. Toen zijn eigenaar hem kwam ophalen (een homo-stel, geloof ik) ging ik hem voor ze halen en bracht hem naar de ontvangstruimte. Of eigenlijk bracht hij mij naar de ontvangst ruimte. Waar zijn eigenaren hem hartelijk ontvingen, ontzettend blij waren om hem te zien, en ons aankeken en zeiden: "Wat is het toch een geweldige hond, hé?". Wij knikten met z'n allen instemmend, maar waren stiekem ontzettend blij dat zijn verblijf erop zat, haha.

Ik lach er nu om, maar eigenlijk is het natuurlijk een beetje triest.

Ik krijg het er ook spaans benauwd van als ik het hoor. Sam ook trouwens, die heeft geen idee wat 'ie met zo'n knorrepot aan moet. Jammer, want ik vind het wel erg leuke hondjes (op het geknor na dan ).

Ik was ook blij dat Punk er niet bij was, want die reageert soms zelfs lichtelijk agressief op knorrende honden, terwijl ze eigenijk nóóit agressief is. Niet dat ze ze op eet, maar ze laat wel duidelijk weten dat ze géén geknor om haar heen wil! Buiten het geknor is mijn ervaring ook dat ze soms vrij opdringerig kunnen zijn, en dat vindt Punk helemáál niks. Cosmic heeft het voordeel dat ze snel kan rennen, die houden ze écht niet bij

Ze zien er grappig uit en het zijn vaak leuke hondjes, maar ik vind het zo zielig dat ze zo kapotgefokt zijn dat ze niet eens even lekker kunnen rennen zonder bijna flauw te vallen.

Een straat verderop heeft er iemand een boxer die niet eens loskan, omdat ze anders flauwvalt door het ademgebrek.

Het zijn en blijven honden met een hard karakter. Weliswaar softer dan Amerikanen maar evengoed Bulldogs. Doorgaan totdat ze neervallen.

Hun lijf werkt alleen niet mee. Die van mij zijn allebei gigantische druktemakers geweest (en Faya kan er nog steeds wat van) maar het lijf zit mee. Atletische honden met een hoop kracht.

Dat vind ik precies zo zielig. In hun hoofd willen ze wel, het lijf werkt echter alles behalve mee. En dat is dan leuk ofzo. Een hond die wel wilt maar gewoon instort omdat hij stikt. Hahaha echt nog nooit zoiets grappigs gezien

Nope doe mij maar die Amerikanen.